μεγίστους τῶν π

πώποτε, ([etym.] πω, ποτέ)

A ever yet, in early [dialect] Ep. always with neg. and best written divisim,

οὐ γάρ πώ ποτέ μ' ὧδέ γ' ἔρως φρένας ἀμφεκάλυψεν Il.3.442

, cf. Hes.Op. 650, etc. (referring to [tense] fut.,

οὐκ ἄν πώ ποτ' ἐγώ.. ἐλθοίμην Batr.178

); usu. preceded by neg. in post-Hom. writers, but

πώ ποτ' οὐδαμοῖ Ar.V. 1188

: c. [tense] fut. in later Gr., κακία οὐχ εὑρεθήσεται ἐν σοὶ π. LXX 1 Ki.25.28; οὐ μὴ διψήσει π. Ev.Jo.6.35, cf. PMag.Par.1.291; also οὐ μὴ γένωνται καθαραὶ π. UPZ78.27 (ii B.C.);

μηδ' ὄψον.. μετὰ τούτου π. δαίσῃ Cratin.Jun.8

: with [tense] pres., PMag.Leid.V.11.30; cf. οὐ π., μὴ π., οὐδεπώποτε, μηδεπώποτε.

II sts., later, without a neg.,

1 with questions which imply a neg. (cf. πω 11), ποῦ γὰρ π. ἄνευ νεφελῶν ὕοντ' ἤδη τεθέασαι; Ar.Nu. 370; ἤδή π. του ἤκουσας; Pl.R. 493d, cf. X.Mem.2.2.7, etc.: c. [tense] fut., τίς γὰρ ἁλώσεται π.; D.45.45 (s.v.l.).

2 with a conditional clause,

εἴ που ξένον τις ἠδίκησε πώποτε Ar.Ra. 147

, cf. V. 556, Ach. 405, Pl. Tht. 196a, etc.

3 after Relatives,

οὕς φαμεν πώποτέ τι.. πρᾶξαι Id.R. 352c

;

ἄλλον ὅστις πώποτέ τι γέγραφεν ἢ γράψει Id.Phdr. 258d

;

ὅσοι ἐμοῦ π. ἀκηκόατε Id.Ap. 19d

, cf.D.2.5, 4.50, al.

4 with the Art. and Part., οἱ π. γενόμενοι who ever yet existed, Isoc.10.38, cf. 16.33, Pl.Phd. 116c, etc.: the Part. may be omitted,

οἱ π. προδόται Lycurg.134

; μεγίστους τῶν π. X.HG3.5.14, cf. PLips. 119v. ii 4 (iii A.D.).

πολύς, [dialect] Att. πολλή, πολύ; gen. πολλοῦ, ῆς, ou=; dat. πολλῷ, ῇ, ῷ; acc. πολύν, πολλήν, πολύ:—[dialect] Ion. [full] πολλός Anacr.43.3,

A

πολλή, πολλόν Xenoph.9

, Democr.219, Hp.VM1, Herod.3.19; also in Trag., S.Ant.86, Tr. 1196; acc. πολλόν, πολλήν, πολλόν: Hdt. uses the [dialect] Ion. forms, but codd. have

πολύν 2.121

.δ, 3.57, v.l. in 6.125,

πολύ 2.106

,3.38,6.72,7.46, 160 ( πολύ also in Heraclit.114, Democr. 244):—both sets of forms are found in [dialect] Ep., also gen. sg.

πολέος Il.4.244

, etc.: nom. pl.

πολέες 2.417

, al., once [var] contr.

πολεῖς 11.708

; gen. πολέων (trisyll.) 5.691, (disyll.) 16.655; dat.

πολέσι 10.262

,al.;

πολέσσι 13.452

, al.;

πολέεσσι 9.73

, Od.5.54, Hes.Op. 119, etc.; acc. πολέας (trisyll.) Il.3.126, etc., (disyll.) 1.559,2.4, Hes.Op. 580 (freq. with v.l. πολεῖς Il.15.66, etc.); in later [dialect] Ep. πολέες is used as fem., Call.Del.28, also

πολέας Id.Dian.42

, A.R.3.21; neut.

πολέα Q.S.1.74

(v. infr.):—[dialect] Ep. also have [full] πουλύς (once in Hes., Th. 190, also Thgn. 509, sts. fem. in Hom.,

πουλὺν ἐφ' ὑγρήν Il.10.27

,

ἠέρα πουλύν 5.776

), neut.

πουλύ Od.19.387

; these forms are found in codd. of Hp. and Aret. (who uses πολύ, πουλύ and πολλόν in neut.), but not in Hdt.:— Lyr. and Trag. (lyr.) sts. use [dialect] Ep. forms, dat. sg.

πολεῖ A.Supp. 745

; nom. pl.

πολέες B.10.17

; neut.

πολέα A.Ag. 723

;

πολέων E.Hel. 1332

(fem., B.5.100); dat. pl.

πολέσι E.IT 1263

. [ῠalways.]

I of Number, many, Il.2.417, etc.; ἐκ πολλῶν, opp. ἐξὀλίγων, Hes.Th. 447; τριηκόντων ἐτέων πόλλ' ἀπολείπων wanting many of thirty years, Id.Op. 696;

παρῆσάν τινες, καὶ πολλοί γε Pl.Phd. 58d

;

οὐ πολλοί τινες A.Pers. 510

: with Nouns of multitude,

πουλὺς ὅμιλος Od.8.109

;

πλῆθος πολλόν Hdt.1.141

;

ἔθνος πολλόν Id.4.22

; later πουλὺ.. ἐπ' ἔτος many a year, AP6.235 (Thall.);

π. ἦν ὁ καταπλέων Plb.15.26.10

; of anything often repeated,

περὶ σέο λόγος ἀπῖκται π. Hdt.1.30

;

πολλὸν ἦν τοῦτο τὸ ἔπος Id.2.2

, cf. 3.137, etc.;

πολὺ.. τὸ σὸν ὄνομα διήκει πάντας S.OC 305

;

τούτῳ πολλῷ χρήσεται τῷ λόγῳ

often,

D.21.29

; τοῦτο ἐπιεικῶς πολὺ νῦν ἐστι is fairly frequent, Luc.Hist.Conscr.15.

2 of Size, Degree, Intensity, much, mighty, ὄμβρος, νιφετός, Il.10.6;

π. ὕπνος Od.15.394

;

πῦρ.. π. 10.359

; π. ὑμέναιος a loud song, Il.18.493; π. ὀρυμαγδός, ῥοῖζος, etc., 2.810, Od.9.315, etc.; π. ἀνάγκη strong necessity, E.Ph. 1674; π. γέλως, βοή, much or great, S.Aj. 303, 1149; μωρία ib. 745; ὄλβος, αἰδώς, A.Pers. 251, Ag. 948;

ἀσφάλεια Th.2.11

; ἀλογία, εὐήθεια, Pl.Phd. 67e, Phdr. 275c, etc.

b rarely of a single person, great, mighty,

μέγας καὶ πολλὸς ἐγένεο Hdt.7.14

, cf. E.Hipp.1; ὁ π. σοφιστής, στρατηγός, Chor.p.23 B., Id.in Rev.Phil.1.68;

ὁ πάντα π. Id.p.27

B.; ὁ πολύς alone, of Hippocrates, Gal.19.530; of Trajan, Lyd.Mag.2.28;

ῥώμην σώματος πολύς D.H.2.42

.

c joined with a Verb, Κύπρις γὰρ οὐ φορητός, ἢν πολλὴ ῥυῇ if she flow with full stream, metaph. from a river, E.Hipp. 443;

θρασυνομένῳ καὶ πολλῷ ῥέοντι D. 18.136

; from the wind, ὡς π. ἔπνει καὶ λαμπρός was blowing strong and fresh, Id.25.57, cf. Ar.Eq. 760, AP11.49 (Even.): generally, with might or force,

ὅταν ὁ θεὸς.. ἔλθῃ πολύς E.Ba. 300

;

ἢν π. παρῇ Id.Or. 1200

;

π. καὶ τολμηρὸς ἅνθρωπος D.40.53

: with part. and εἰμί, πολλὸς ἦν λισσόμενος was all entreaties, Hdt.9.91;

ἦν πολλὸς ὑπὸ παντὸς ἀνδρὸς αἰνεόμενος Id.1.98

;

Ἐτεοκλέης ἂν εἷς π... ὑμνοῖθ' A.Th.6

;

π. ἐνέκειτο λέγων Hdt.7.158

;

π. τοῖς συμβεβηκόσιν ἔγκειται D.18.199

; also

π. ἦν ἐν τοῖσι λόγοισι Hdt.8.59

;

πρὸς ταῖς παρασκευαῖς Plb.5.49.7

;

ἐπὶ τῇ τιμωρίᾳ D.S.14.107

: without a Prep.,

π. ἦν τοῖς ἐπαίνοις καὶ ἐπαχθής Aeschin.2.41

; π. μὲν γὰρ ὁ Φίλιππος ἔσται will be often mentioned, Id.1.166.

3 of Value or Worth,

πολέος δέ οἱ ἄξιος ἔσται Il.23.562

, cf. Od.8.405;

πολλοῦ ἄξιος X.An.4.1.28

, etc.;

πολλῶν ἄξιος Ar. Pax 918

; περὶ πολλοῦ ποιεῖσθαί τι, Lat. magni facere, cf.

περί A.

IV; ἐπὶ πολλῷ at a high price, D.8.53;

ἐπὶ π. ἐρραθυμηκότες Id.1.15

; πολύ ἐστί τι it is worth much, of great conscquence, X.Oec.18.7.

4 of Space, large, wide, π. χώρη, πεδίον, Il.23.520,4.244, etc.; πόντος, πέλαγος, Hes.Op. 635, S.Ph. 635;

χῶρος πλατὺς καὶ π. Hdt.4.39

; λίμνη μεγάλη τε καὶ π. ib. 109;

π. ἡ Σικελία Th. 7.13

;

π. ἡ Ἑλλάς Pl.Phd. 78a

, etc.; πολλὸς ἔκειτο he lay outstretched wide, Il.7.156, cf. 11.307; π. κέλευθος a far way, A.Pers. 748 (troch.): without

ὁδός, πολλὴ μὲν εἰς Ἡράκλειαν.., πολλὴ δὲ εἰς Χρυσόπολιν.. X.An.6.3.16

: διὰ πολλοῦ, ἐκ πολλοῦ, v. infr. IV.

5 of Time, long,

χρόνος S.Aj. 1402

(anap.), etc.;

πολὺν χρόνον Il.2.343

, etc.;

οὐ π. χρ. S.Ph. 348

, etc.; so

πολλοῦ χρόνου Ar.Pl.98

;

χρόνῳ πολλῷ S.Tr. 228

; διὰ πολλοῦ (sc. χρόνου) Luc.Nec.15;

ἐκ πολλοῦ Th.1.58

, D. 21.41; πρὸ πολλοῦ long before, D.S.14.43;

οὐ μετὰ πολύ Luc.Tox.54

; ἔτι πολλῆς νυκτός while still quite night, Th.8.101; πολλῆς ὥρας late in the day, Plb.5.8.3;

ἤδη ὥρα πολλή Ev.Marc.6.35

;

ἔτι ἔστιν ἡμέρα πολλή LXX Ge.29.7

.

II Special usages:

1 c. partit.gen., e.g. πολλοὶ Τρώων, for πολλοὶ Τρῶες, Il.18.271, etc.; neut., πολλὸν σαρκός, for πολλὴ σάρξ, Od.19.450: in Prose, the Adj. generally takes the gender of the gen.,

τὸν πολλὸν τοῦ χρόνου Hdt.1.24

; τῆς γῆς οὐ πολλήν Th.6.7;

τῆς ἀθάρης πολλήν Ar.Pl. 694

;

πολλὴν τῆς χώρας X.Cyr. 3.2.2

;

ὁ π. τοῦ λόγου D.44.6

; v. infr. 3.

2 joined with another Adj.,

πολλὰ δυστερπῆ κακά A.Ch. 277

, cf. 585 (lyr.), etc.: more freq. joined to another Adj. by καί, πολέες τε καὶ ἐσθλοί many men and good, Il.6.452, etc.;

πολέες τε καὶ ἄλκιμοι 21.586

;

πολλὰ καὶ ἐσθλά Od.2.312

; παλαιά τε πολλά τε ib. 188;

ἄκοσμά τε π. τε Il.2.213

;

πολλαί γε.. καὶ ἄλλαι Hes.Th. 363

;

π. τε καὶ κακά Hdt.4.167

, etc.;

π. κἀγαθά Ar.Th. 351

(but

π. ἀγαθά IG12.76.45

);

π. καὶ ἀνόσια Pl.R. 416e

;

π. καὶ μακάρια Id.Plt. 269d

;

π. καὶ πονηρά X.Mem.2.9.6

;

πολλά τε καὶ δεινά Id.An.5.5.8

;

μεγάλα καὶ π. D.36.22

; π. καὶ καλοὺς (s.v.l.) κινδύνους, π. καὶ καλὰ παραδείγματα, Din.1.109.

3 with the Art. (in Hom. without the Art., Il.2.483, 5.334, 22.28), of persons or things well known, Ἑλένα μία τὰς πολλάς, τὰς πάνυ π. ψυχὰς ὀλέσασ' those many lives, A.Ag. 1456 (lyr.), cf. S.OT 845, Th.3.87, Pl.Phd. 88a, Ti. 54a, Act.Ap.26.24: with abstract Nouns,

τᾶς πολλᾶς ὑγιείας A. Ag. 1001

(lyr., dub.);

τὸ πολλόν

numbers,

Hdt.1.136

.

b οἱ π. the many, i.e. the greater number,

Ἀθηναῖοι.. ἀπῆλθον οἱ πολλοί Th. 1.126

, cf. 3.32, etc. (so in sg., ὁ πολλὸς λόγος the prevailing report, Hdt.1.75);

τοῖς π. κριταῖς S.Aj. 1243

: with gen., τοῖς π. βροτῶν ib. 682;

οἱ π. τῶν ἀνθρώπων X.Cyr.8.2.24

;

οἱ πολλοὶ ἅπαντες

far the most,

Hp.

Aër.20 (v.l. μάλιστα for ἅπαντες); for τὰ πολλὰ πάντα, v. infr. 111.1a: hence οἱ πολλοί the people, the commonalty, opp. οἱ μείζω κεκτημένοι, Th.1.6; opp. οἱ κομψότεροι, Pl.R. 505b; οἱ π., = Lat. plebs, D.S.20.36; τῶν πολλῶν εἷς one of the multitude, D.21.96; also

ὁ π. λεώς Luc.JTr.53

, cf. Rh.Pr.17;

ὁ π. ὅμιλος Id.Luct.2

. Hdn.1.1.1, etc.;

ὁ π. δῆμος Luc.Apol.15

;

ὁ π. ὄχλος Ph. 2.4

; ὁ π. alone, = vulgus, v.l. in D.S.2.29; the ordinary man, Epicur.Fr. 478, Phld.Rh.2.154S.;

νίμμα ὁ π. λέγει, ἡμεῖς ἀπόνιπτρον λέγομεν Phryn.170

, cf.369; ὁ ἐμπαθὴς καὶ π. ἄνθρωπος 'l'homme moyen sensuel', Herm.in Phdr.p.146A.; ὁ π. ἄνθρωπος (with pl. Verb) the average man, opp. τὸ ἐξαίρετον, Eun.Hist.p.216 D.

c τὸ πολύ, c. gen.,

τῆς στρατιῆς τὸ πολλόν Hdt.8.100

;

τὸ π. τοῦ χρόνου Hp.

Aër. 20;

τῶν λογάδων τὸ π. Th.5.73

;

τῶν ὅπλων τὸ π. Pl.Plt. 288b

; also

ὁ στρατὸς ὁ πολλός Hdt.1.102

;

ἡ δύναμις ἡ π. Th.1.24

; ὁ π. βίοτος the best part of life, S.El. 185 (lyr.).

d

τὰ πολλά

the most,

Od.22.273

, and perh. 2.58, 17.537 (elsewh. in Hom. πολλά, as Subst., means much riches, great possessions, Il.11.684, Od.19.195);

τὰ π. τοῦ πολέμου Th.2.13

; πρὸς τὸ τῶν π. μέγεθος in regard to the size of the average, Arist.Rh. 1363b11.

4 pl. πολλά very much, too much, πολλὰ πράσσειν, = πολυπραγμονεῖν, E.Supp. 576, Ar.Ra. 228;

π. ἔπαθεν Pi.O.13.63

, etc.; π. ἔρξαι τινά to do one much harm, A. Th. 923 (lyr.).

5 πολλάς with Verbs of beating ( πληγάς being omitted), v. πληγή 1.

6 πολύς repeated,

ἦ πολλὰ πολλοῖς εἰμι διάφορος βροτῶν E.Med. 579

, cf. A.Supp. 451;

τὰ μὲν οὖν πολλὰ πολλοῦ χρόνου διηγήσασθαι Pl.R. 615a

, etc.; πολλοῦ πολύς, v. infr. 111.1b: with Advbs. πολλάκις, πολλαχῇ, etc. (qq. v., cf. 111.1 e).

III Adverbial usages:

a neut. πολύ ([dialect] Ion. πολλόν) , πολλά, much,

πόλλ' ἀεκαζομένη Il.6.458

, etc.; strengthd.,

μάλα πολλά 8.22

, al.;

πάνυ πολύ Pl.Alc.1.119c

;

πολύ τι Id.R. 484d

; esp. of repetition, often, Il.2.798, Od.13.29, Hes.Op. 322; so of earnest commands and entreaties, πολλὰ κελεύων, πόλλ' ἐπέτελλον, πολλὰ λισσομένη, πολλὰ μάλ' εὐχομένω, Il.5.528, 11.782, 5.358, 9.183: with the Art.,

τὸ πολύ

for the most part,

Pl.Prt. 315a

, etc. (but with numerals, at most, Vett. Val.9.5);

ὡς τὸ π. X.Mem.1.1.10

, etc.;

τὰ πολλά Th.1.13

, 2.11,87, etc.;

ὡς τὰ π. Id.5.65

, etc.;

τὰ π. πάντα Hdt.1.203

, 2.35, 5.67.

b of Degree, far, very much,

ἀπέφυγε πολλὸν τοὺς διώκοντας Id.6.82

: also abs. gen. πολλοῦ very,

θρασὺς εἶ πολλοῦ Ar.Nu. 915

, cf. Eup.74;

πολλοῦ δύνασθαι Alciphr.1.9

(s.v.l.); πολλοῦ πολύς, πολλὴ πολλοῦ, much too much, Ar.Eq. 822,Ra. 1046.

c of Space, a great way, far,

οὐ πολλόν Hdt.1.104

;

πολὺ οὐκ ἐξῄεσαν Th.1.15

, etc.

d of Time, long,

ὡς πολλὸν τοῦτο ἐγίνετο Hdt.4.126

, cf. 6.129.

e of Probability, ἐὰν πολλὰ πολλῶν τέκῃς, perh. = ἐὰν πολλάκις τέκῃς,POxy. 744.9 (i B.C./i A.D.);

ἐάν τι πολλὰ πολλάκις πάθω Ar.Ec. 1105

.

2 πολύ is freq. joined with Adjs. and Advbs.,

a with a [comp] Comp. to increase its comp. force, πολὺ μεῖζον, πολλὸν παυρότεροι, Il.1.167, Od.14.17; πολὺ μᾶλλον much more, Il.9.700; πολύ τι μᾶλλον f.l. in D.H. Comp.4 (p.22 U.-R.): with words, esp. Preps., between πολύ and its Adj., π. ἐν πλέονι, π. ἐπὶ δεινοτέρῳ, Th.1.35, Pl.R. 589e;

πολὺ ἔτι ἐκ λαμπροτέρων Id.Phd. 110c

;

π. σὺν φρονήματι μείζονι X.An.3.1.22

, cf.3.2.30, Smp.1.4 (but the Prep. freq. comes first,

ἐκ π. ἐλάττονος And.1.109

, etc.); so πολλῷ is freq. used with the [comp] Comp., by far, A.Pr. 337, Hdt. 1.134, etc.;

π. μᾶλλον S.OT 1159

, Pl.Phd. 80e; οὐ πολλῷ τεῳ ἀσθενέστερον not a great deal weaker, Hdt.1.181, cf. 2.48,67, etc.: πολύ with all words implying comparison, πολὺ πρίν much sooner, Il.9.250;

π. πρό 4.373

: with the comp. Verb

φθάνω, ἦ κε πολὺ φθαίη 13.815

; so πολὺ προβέβηκας ἁπάντων, πολὺ προμάχεσθαι ἁπάντων, 6.125, 11.217;

προὔλαβε πολλῷ Th.7.80

: with βούλομαι, = prefer,

ἡμῖν πολὺ βούλεται ἢ Δαναοῖσι νίκην Il.17.331

, cf. Od.17.404; πολύ γε in answers, after a [comp] Comp. or [comp] Sup., ἀργὸς.. γενήσεται μᾶλλον; Answ.

πολύ γε Pl.R. 421d

, cf. 387e, etc.

b with a [comp] Sup., πολὺ πρώτιστος, πολλὸν ἄριστος, far the first, etc., Il.2.702, 1.91, etc.;

προθυμία π. τολμηροτάτη Th.1.74

, etc.;

πολλόν τι μάλιστα Hdt.1.56

;

π. δή, π. δὴ γυναῖκ' ἀρίσταν E.Alc. 442

(lyr.), cf. Ar.Av. 539, Archestr.Fr.34.9; also

πολλῷ πλεῖστοι Hdt.5.92

.έ, 8.42;

π. μεγίστους Id.4.82

.

c with a Positive, to add force to the Adj.,

ὦ πολλὰ μὲν τάλαινα, πολλὰ δ' αὖ σοφή A.Ag. 1295

; also

ἐς πόλλ' ἀθλία πέφυκ' ἐγώ E.Ph. 619

(troch.);

πολὺ ἀφόρητος Luc.DMeretr. 9.3

; cf. πλεῖστος.

IV with Preps.,

1 διὰ πολλοῦ at a great interval of Space or Time, v. διά A.1.5, 11.2.

2 εἰς πολύ for a long time, Plot.2.1.3.

3 ἐκ πολλοῦ from a great distance, Th.4.32, etc.; for a long time, v. ἐκ 11.1.

4 ἐπὶ πολύ,

a over a great space, far,

οὐκ ἐπὶ πολλόν Hdt.2.32

; ἐπὶ π. τῆς θαλάσσης, τῆς χώρας, Th.1.50,4.3, etc.; to a great extent, Id.1.6,18,3.83; cf.

ποιέω B.11.2

.

b for a long time, long, Id.5.16;

τῆς ἡμέρας ἐπὶ π. Id.7.38

, cf. 39.

c

ὡς ἐπὶ π.

very generally,

Id.1.12

(v.l.), Archyt. ap. Stob.3.1.195;

ὡς ἐπὶ τὸ π.

for the most part,

Th.2.13

, Pl.Plt. 294e, etc.;

μὴ καθ' ἓν ἕκαστον, ἀλλ' ὡς ἐπὶ τὸ π. Isoc.4.154

;

τό γ' ὡς ἐπὶ τὸ π. Id.8.35

.

5 παρὰ πολύ by far, v. παρά C.111.5.

6 περὶ πολλοῦ, v. supr. 1.3.

7 πρὸ πολλοῦ far before,

τῆς πόλεως D.H.9.35

; also of Time, οὐ πρὸ π. not long before, Id.5.62.

8 σὺν πολλῷ in no small degree, only too much or too well, Hld.2.8,9.20, 10.9 (cf. CR41.53).

V for [comp] Comp. πλείων, πλέων, [comp] Sup. πλεῖστος, v. sub vocc. (Cf. Skt. purú-, Goth. filu 'much'.)

καρπός, οῦ, ὁ (Hom.+) ‘fruit’ (the sing. used collectively: Diod S 3, 24, 1).

① product or outcome of someth., fruit

ⓐ in a physical sense

α. of plants: trees Mt 12:33; 21:19; Mk 11:14; Lk 6:44; 13:6f; IEph 14:2; Hs 1, 2, 1; 9, 1, 10; 9, 28, 1 and 3 (Did., Gen. 86, 3). Of the fruit of the vine (Jos., Ant. 2, 67; Ath 22:6) Mt 21:34; Mk 12:2; Lk 20:10; 1 Cor 9:7; 1 Cl 23:4; of a berry-bush B 7:8. Of field crops (Diod S 4, 4, 2; Ps.-Phoc. 38; SibOr 4, 16; Hippol., Ref. 7, 29, 5) 2 Ti 2:6; 1 Cl 24:4; qualified by τῆς γῆς Js 5:7a; cp. vs. 7b v.l.; 1 Cl 14:1 (Gen 4:3); GJs 3:3. συνάγειν τοὺς κ. (Lev 25:3) Lk 12:17; cp. J 4:36; ὅταν παραδοῖ ὁ κ. when the (condition of the) crop permits Mk 4:29 (‘fruit’=grain as Ps.-Scylax, Peripl. §93 p. 36 Fabr. [πυροὺς κ. κριθάς]). βλαστάνειν τὸν κ. produce crops Js 5:18 (βλαστάνω 1). ποιεῖν κ. (=עָשָׂה פְרִי) bear or yield fruit (Gen 1:11f; 4 Km 19:30; Ezk 17:23; ParJer 9:16, 19.—Diosc., Mat. Med. 2, 195) Mt 3:10 (s. δένδρον); 7:17ff; 13:26; Lk 3:9; 6:43; 8:8; 13:9; Rv 22:2a. Also διδόναι (=נָתַן פְּרִי; Lev 26:20; Dt 11:17; Ps 1:3; Zech 8:12) Mt 13:8; Mk 4:7f; B 11:6 (Ps 1:3); Hs 2:4; 5, 2, 4. φέρειν (Apollon. Rhod. 4, 1396–99b; Jo 2:22; Hos 9:16; Jos., Ant. 3, 11; SibOr 2, 320; Did., Gen. 31, 3) Mt 7:18a v.l.; J 12:24 (of the resurrection: ἐκφέρει 1 Cl 24:5); 15:2, 4; Hs 2:3, 8a. ἡ γῆ προφέρει τοὺς κ. αὐτῆς GJs 8:3. ἀποδιδόναι bear fruit (Lev 26:4) Rv 22:2b; Hs 2:8b; cp. Hb 12:11, but pay a person a portion of the fruit Mt 21:41. γεννᾶν κ. θανατηφόρον bear deadly fruit ITr 11:1 (in imagery, s. b below). κ. ἔχειν of trees Hs 9, 28, 3; of staffs 8, 1, 18; 8, 2, 1; 8, 3, 7; 8, 4, 6; 8, 5, 6; of Aaron’s staff (Num 17:23ff) 1 Cl 43:5.

β. of a human being: Hebraistically of offspring ὁ κ. τῆς κοιλίας the fruit of the womb (Gen 30:2; Ps 131:11; Mi 6:7; La 2:20; TestAbr A 6 p. 83, 14 [Stone p. 14]; Mel., P. 52, 384 [since the central mng. of κοιλία is someth. ‘hollow’, in the Ps and Mi pass. κοιλία is used in the general sense of ‘body’ as the cavity from which someth. emanates]) Lk 1:42. τοῦ μὴ δοῦναί σοι καρπόν= to grant you no children GJs 2:3; cp. 6:3 (s. b below). Fr. the standpoint of a father: ὁ κ. τῆς ὀσφύος the fruit of his loins Ac 2:30; AcPl Ha 8, 14 (ἰσχύος Ox 1602, 12f/BMM recto 17).

ⓑ fig., in the spiritual (opp. physical) realm; sometimes the orig. figure is quite prominent; somet. it is more or less weakened: result, outcome, product (cp. Epict. 2, 1, 21 τῶν δογμάτων καρπός; IPriene 112, 14 [I B.C.] μόνη μεγίστους ἀποδίδωσιν καρπούς; Dio Chrys. 23 [40], 34 τῆς ἔχθρας καρπός) κ. τοῦ πνεύματος Gal 5:22 (a list of virtues following a list of vices as Cebes 19, 5; 20, 3; Ael. Aristid. 37, 27 K.=2 p. 27 D.). τοῦ φωτός Eph 5:9; κ. πολὺν φέρειν be very fruitful J 15:5, 8, 16. κ. δικαιοσύνης fruit of righteousness (cp. Epicurus, Fgm. 519 δικαιοσύνης καρπὸς μέγιστος ἀταραξία; Am 6:12; Pr 11:30; 13:2; EpArist 232) Phil 1:11; Js 3:18; Hs 9, 19, 2a; cp. ἔδωκέν μοι κύριος … καρπὸν δικαιοσύνης αὐτοῦ GJs 6:3 (of the birth of Mary; s. β above); κ. εἰρηνικὸς δικαιοσύνης peaceful fruit of righteousness Hb 12:11. κ. ἀληθείας Hs 9, 19, 2b. The outcome of acting is a deed: ἀπὸ τῶν καρπῶν τινος ἐπιγινώσκειν τινά know someone by the person’s deeds, as one knows a tree by its fruits Mt 7:16, 20; Hs 4:5 (Proverbia Aesopi 51 P.: Δῆλος ἔλεγχος ὁ καρπὸς γενήσεται | παντὸς δένδρου ἣν ἔχει φύσιν=its fruit will be for every tree a clear proof of its nature). γεννᾶν καρπὸν θανατηφόρον bear deadly fruit ITr 11:1 (s. 1aα); moral performance as fruit vs. 2 (accord. to the imagery, Christians are branches of the cross as their trunk and their deeds are the produce). Fruit of martyrdom Hs 9, 28, 4. ποιεῖν τοὺς καρποὺς αὐτῆς (=τῆς βασιλείας τ. θεοῦ) prove fruitful for the kingdom ποιεῖν καρπὸν ἄξιον τῆς μετανοίας Mt 21:43. bear fruit consistent with repentance 3:8; the pl. in the parallel Lk 3:8 is farther removed fr. the orig. picture: καρποί = ἔργα (cp. Pr 10:16). καρποὶ ἀγαθοί Js 3:17. Cp. Dg 12:1. τίνα καρπὸν ἄξιον … (δώσομεν); what fruit (are we to bring to Christ that would be) worthy of what he has given us? 2 Cl 1:3. Of the outcome of life in sin as well as in righteousness Ro 6:21f (of the results of evil e.g., Oenomaus Fgm. 2m [in Eus., PE 5, 20, 10]); ταχὺς κ. (s. ταχ. 1a) 2 Cl 20:3. After an upright life καρπὸν προσδοκῶν Dg 12:6; cp. 12:8; resurrection as the reward after a miserable life ἔδονται τῆς ἑαυτῶν ὁδοῦ τοὺς κ. 2 Cl 19:3.—ἀφʼ οὗ καρποῦ ἡμεῖς (the suffering of Jesus,) the fruit from which we are, i.e. from which we derive our identity as Christians (the cross is here viewed as a tree on which Jesus hangs as the fruit: Ignatius probably thinks of Christians as germinated seeds) ISm 1:2.—Of the proceeds of a collection Ro 15:28.

ⓒ Hebraistically, a praise-offering as καρπὸς χειλέων (Hos 14:3; Pr 18:20; 31:31 v.l.; PsSol 15:3) Hb 13:15.

② advantage, gain, profit (Polyaenus 3, 9, 1 κ. τῆς ἀνδραγαθίας; EpArist 260 σοφίας κ.; Philo, Fug. 176 ἐπιστήμης; Jos., Ant. 20, 48 εὐσεβείας) κ. ἔργου gain from the labor Phil 1:22. οὐ δόμα, ἀλλὰ τὸν καρπόν not the gift, but the advantage (accruing to the Philippians fr. their generous giving) 4:17; κ. ἔχειν have fruit Ro 1:13.—B. 511. DELG 1 καρπός. EDNT. TW.

     ξυγκαθαιρέω

     συγ-καθαιρέω

    ион. συγκαταιρέω (fut. συγκαθαιρήσω, aor. συγκαθεῖλον)

    1) совместно совершать, содействовать в совершении

    

(σ. τινι ἀγῶνας τοὺς μεγίστους Her.)

    2) помогать снять

    

συγκαθελεῖν τινα τοῖς ὑπηρέταις Plut. — снять кого-л. (с петли) с помощью слуг

    3) совместно сокрушать, подавлять

    

(τέν τῶν Ἀθηναίων δύναμιν Thuc.)

    4) совместно разрушать, уничтожать

    

(τοὺς περιβόλους Thuc.)

     περιΐστημι

     περι-ΐστημι

    (aor. 1 περιέστησα, aor. 2 περιέστην - эп. περίστην, pf. περιέστᾰκα и περιέστηκα; pass.: aor. περιεστάθην - эп. περιστάθην)

    1) ставить кругом, расставлять кругом, располагать вокруг

    

(στράτευμα περὴ τέν πόλιν Xen.)

    2) поворачивать, обращать, приводить

    

π. τινὰ εἰς τοὐναντίον Plat. — приводить кого-л. к противоположному мнению;

    3) вменять, приписывать

    

(τὰς συμφορὰς εἴς τινα Dem.)

    4) (тж. π. κύκλῳ Her.) становиться вокруг, обступать, окружать

    

(περίστησαν ἑταῖροι Hom.; ὄχλος περιεστώς NT.)

    5) со всех сторон подступать, подбираться, угрожать

    

(τῇ Ἑλλάδι δουλεία περιέστηκε Lys.)

    6) приходить, переходить

    

ἐνταύθα τὰ πράγματα περιέστηκε Isocr. — вот до чего дошло дело;

    7) отворачиваться (от), т.е. избегать

    

(λυττῶντας κύνας Luc.; med.: τέν ἀφροσύνην Sext.; τὰς κενοφωνίας NT.)

     συγκαθαιρέω

     συγ-καθαιρέω

    ион. συγκαταιρέω (fut. συγκαθαιρήσω, aor. συγκαθεῖλον)

    1) совместно совершать, содействовать в совершении

    

(σ. τινι ἀγῶνας τοὺς μεγίστους Her.)

    2) помогать снять

    

συγκαθελεῖν τινα τοῖς ὑπηρέταις Plut. — снять кого-л. (с петли) с помощью слуг

    3) совместно сокрушать, подавлять

    

(τέν τῶν Ἀθηναίων δύναμιν Thuc.)

    4) совместно разрушать, уничтожать

    

(τοὺς περιβόλους Thuc.)